Charlie + bus = Sean with a smile

March 20, 2016 Mon P'tit Coeur 7 Comments

Dat de tijd voorbij vliegt, dat moet ik aan niemand wijsmaken. Zeker mama's en papa's merken het dat de jaartjes voorbij vliegen wanneer je kindjes hebt.


Op 5 maart was het zover. Eindelijk mocht onze kleine man 5 kaarsjes uitblazen. Een mijlpaal voor Sean. Oh wat zat hij af te tellen totdat hij vijf jaar werd. Ik werd er nog maar eens mee geconfronteerd hoe alles in gang werd gezet zoveel jaar geleden. Nu lachen we er mee, maar ik kan je verzekeren dat ik niet zozeer lachte toen mijn water brak in de Delhaize in Poperinge (bij Ieper) tijdens een bezoekje aan mijn schoonmoeder. Tien dagen te vroeg zeg. Hier had ik echt niet op gerekend. 

Mijn water brak echt door in de auto, mijn man zijn nieuwe bedrijfswagen van een dikke week oud, op weg naar Jette. We mogen onze pollekes kussen dat we toen niet geflitst werden. En het ergste van al is dat we pitta op het menu hadden voor de dag erop en ik ging er gewoon nie van kunnen eten, eh! Ongelooflijk waar een mens zijn gedachten soms zitten. ;)

In elk geval was het een droombevalling. Alé, van het moment dat ik lettelijk nattigheid voelde en dat onze kleine man de wereld kwam verkennen, zat er amper 7 uur. Niet slecht voor een eerste bevalling. Dat het pijnlijk was, manmanman, dat kan ik niet onder stoelen of banken steken. 
Ik maar vragen achter een epidurale. 'Nee, mevrouw, u heeft al 7 centimeter dus dat zal niet meer gaan. Say what?? Oe, had ik haar een pandoering kunnen draaien, ja.
Dan maar de pijn verbijten, wegblazen, weg knijpen via mijn man zijn hand, dromen dat we op een strand liggen, etc. En eindelijk, na 30 minuten persen, was onze kleine man er. Het perfecte kleine ventje waar we zolang op wachtten.

Het was een zalige zwangerschap, een droombevalling en een mooie moederschapsrust. Op het moment besef je het niet altijd, maar achteraf gezien, echt een mooie periode. Wetende dat het in maart zelfs bij de 30 graden was!

Alé, dit alles gezegd zijnde om over te gaan tot dé clou van het verhaal: een nieuw cijfertje dus een nieuwe outfit voor onze lieve man. Dat Sean verzot is op alles met wielen met propellers, dat weet iedereen intussen. Ik vond dan ook het perfecte stofje op het stoffenspektakel van Aalst.


Via Bieke had ik kennisgemaakt met de Charlie van Zonen 09. Wat een zalig patroontje om te maken. Aangezien iedereen al in zomermodus is - inclusief ik - maakte ik een versie met korte mouwen en beleg i.p.v. volledig gevoerd.


Eerst wou Sean zijn nieuwe shirt niet aantrekken, dan wou hij het niet meer uit doen. Ja, onze Seaneman is vaak tegenstrijdig. Zoek er geen logica achter, dat hebben wij ook al enige tijd geleden opgegeven. ;)

Er zullen zeker nog zulke shirts volgen. Een heel duidelijke uitleg, snel klaar en een mooi resultaat. Meer moet dat niet zijn.


En dan nu op naar het volgend cijfertje volgens Sean. Denk ik stiekem: 'Blijf nog maar even mijn kleine man, lieve schat.'


Stof: Stoffenspektakel Aalst



You Might Also Like

7 comments:

  1. Ah sie, mooi gelukt! Het gaat idd zo snel... ik ging 's avonds naar de Gentse feesten en tegen dat ik in mijn bed lag, voelde ik dat er iets te gebeuren stond. Om 7u30 de volgende ochtend had ik Florian in mijn armen. Ook 12 dagen vroeger dan gepland!

    ReplyDelete
  2. Knap zeg! Als ik dit laat zien aan mijn zoontje weet ik alvast wat ik deze week zal doen 's avonds :-).

    ReplyDelete
    Replies
    1. Ja, ik moest mijn belofte nakomen. Meestal naai ik voor onze kleine meid maar Sean wou ook iets voor hem. Bij deze coole bussen en ie was er heel blij mee. :)

      Delete
  3. Cool shirt voor een hippe vijfjarige. Hieperdepiep! Maar dé hamvraag: Heb je dan nog je pitta gekregen? ;-)

    ReplyDelete
    Replies
    1. Neen, die heeft mijn man smakelijk daags nadien opgegeten. ;)

      Delete
  4. Leuk resultaat!
    En ik heb een heel gelijkaardig en fijn bevallingsverhaal! Ik kan er 6 jaar later nog altijd weemoedig aan terugdenken.
    De tweede ging nog vlotter en sneller.
    Ik zou met plezier nog zo 10 bevalligen overdoen. Maar 10 kinderen opvoeden is dan ook wel weer teveel van het goede :-)

    ReplyDelete
    Replies
    1. Hihi, ik zou ook graag nog eens zwanger zijn en bevallen maar de man des huizes denkt er anders over. En aangezien je met twee moet zijn... ;)

      Delete